نت سنتور تصنیف دوش دوش

دوش، دوش، دوش که آن مه لقا، خوش ادا باصفا، باوفا

از برم آمد و بنشست، برده دین و دلم از دست

باز، باز، باز مرا سوی خود میکشد، میبرد، میزند

با دو چشم، با دو چشم مست، ابرویش، ابرویش پیوست

آتش اندر دلم بر زد جانم ای دل، جانم ای دل

زان رخ همچو آذر زد جانم ای دل، جانم ای دل

سوخت همه خرمنم، یکسره جان و تنم

کشته عشقت منم، ای صنم، بد مکن

بیش از این ظلم بی حد مکن